متن گفتگوی زنده استاد امیر احمد فلسفی در برنامه زنده نت گپ های یونسکویی با اجرای دکتر عبدالمهدی مستکین در صفحه اینستاگرام کمیسیون ملی یونسکو
........
........
استاد امیراحمد فلسفی استاد رشته خوشنویسی بیان کرد که با توجه به اینکه خوشنویسی یک هنر دیریاب است، درک آن نیازمند طی طریق است.
به گزارش سایت آثار هنرمندان ایران « عزیزی هنر » به نقل از روابط عمومی کمیسیون ملی یونسکو ایران، استاد امیراحمد فسلفی استاد خوشنویسی شامگاه شنبه ۲۱ تیرماه مهمان برنامه زنده نت گپ های یونسکویی در صفحه اینستاگرام کمیسیون ملی یونسکو در ایران بود.
وی در ابتدای این برنامه گفت: به طور کلی معتقدم فرهنگ شرق به ویژه فرهنگ ما ایرانیان از غنایی برخوردار است که خود به خود ویژگی انسان سازی در درون این فرهنگ نهفته شده و پیام های این فرهنگ هوایداست. همه کسانی که در این فرهنگ زیست می کنند، یک سری باید و نبایدها برای خود متصور هستند، در محیط اجتماعی با این فرهنگ آشنا می شوند و اگر کسی به هنر علاقه داشته باشد به طور جداگانه به تربیت خود می پردازد. به طور کلی هنر در دل این تربیت وجود دارد. خوشنویسی هم با سایر هنرهای تجسمی تفاوت دارد چون با پیام سر و کار دارد، همه پیام های آن انسان ساز است. هرکسی که حرف خوبی برای گفتن داشته باشد، انسان سازی می کند. هنرمند خوش نویس خود به خود تحت تاثیر این فرهنگ و تربیت قرار می گیرد. ضمن اینکه اصولا خوشنویسی از پیش از اسلام بوده و برای ارایه زیبای پیام های الهی و انسانی به وجود آمده است چون متون مهم تربیتی انسان ساز هستند و در جامعه قداست دارند. وقتی کسی به مقامی در خوشنویسی می رسد، از او انتظار می رود پیام های تربیتی و انسان ساز در وجود او دیده شود؛ این تربیت در همه کسانی که با خوشنویسی در ارتباط هستند، جاری است.
استاد فلسفی ادامه داد: امروزه دنیا، دنیای شتاب و تنوع است بنابراین نمی شود انتظار داشت افراد جامعه مثل صد سال پیش که دنیا در یک روال ساکن حرکت می کرد، عمل کنند. امروز امکان دسترسی به منابع اطلاعاتی بسیار بیشتر از گذشته است. به طوری که به یاد دارم در زمان هنرجویی ما که مربوط به بیش از ۵۰ سال پیش است، حتی پیدا کردن یک استاد خوشنویسی که به ما تعلیم بدهد، دشوار بود. یعنی از کمترین امکانات محروم بودیم اما امروز حتی در روستاها هم می شود خوش نویسان خوبی پیدا کرد و ابزار و کتاب های زیادی در دسترس است که این موضوع به شکفته شدن استعدادها کمک می کند اما همه این ها وقتی می تواند به ثمر برسد که با حوصله همراه باشد. طبیعتا اگر در خوشنویسی که یک هنر دیریاب است، شتاب کنیم، چیزی به دست نمی آوریم بنابراین باید مراحلی طی شود و همنشین بزرگان شویم. ما اگر خودمان را از این طی طریق محروم کنیم، ممکن است به آن مراحل بالای خوشنویسی که همان شان و صفاست، نرسیم.
این استاد خوشنویسی بیان کرد: در هنر خوشنویسی مراتبی وجود دارد که باید طی شود. هنر به زبان امروز چیزی است که باید با خلاقیت همراه باشد و این خلاقیت در وجود افراد است اما با شرایط مناسب و راهنمایی پرورش پیدا می کند. من همیشه به هنرجویانم می گویم همین که شما هنر را انتخاب کرده اید، برنده اید چون درک کرده اید که باید وارد وادی هنر شوید به ویژه هنر خوشنویسی که پر از رمز و راز و حرف است. برای همه امکان پذیر نیست در شرایطی باشند که آثارشان دل ببرد اما با این وجود به نظرم ارزش همه باید حفظ شود، همه ارزش دارند و هر کسی نقش خود را ایفا می کند. برای من یک هنرجوی تازه وارد هم ارزشمند است چون او یک سرباز فرهنگی است. ضمن اینکه نمی شود اطمینان داشت که اگر همه مراحل را طی کنیم حتما به مقام والایی می رسیم پس باید سالک و در عین حال به تقدیر معتقد باشیم. از منظر دیگر اگر می خواهیم در این مسیر حرکت کنیم باید همه توان خود را برای موضوع مورد نظر خودمان بگذاریم و خودمان را وقف آن کنیم.
وی بیان کرد: پرداختن به کنه هر مطلبی دشوار است چون مقدمات، آموزش، توجه و تمرکز می خواهد که کار سختی است که خیلی وقت ها هم از این امور محروم می شویم. این را هم باید بگویم که ادبیات کهن ما حاوی نکات ظریفی است که اگر معنایش را ندانیم، فقط ظاهر آن را متوجه می شویم. شعر کهن نکته های کشف نشده زیادی دارد چون دیگر چندان آموزش عمیق نداریم و به بچه ها آموزش های سطحی داده می شود.
استاد فلسفی توضیح داد: نیت خوش نویسان از اول این بوده که با زیبانویسی توجه مخاطب را به مطلب بیشتر جلب کنند اما گاهی آن چنان زیبایی خوشنویسی ما را مجذوب می کند که دیگر کلمات را نمی بینیم و غرق صورت ظاهر می شویم.
این استاد خوشنویسی در بخش دیگر از صحبت هایش با اشاره به دوره فطرت خوشنویسی بیان کرد: ما در خوشنویسی دوره فطرتی داشتیم که مربوط به اواخر دوره قاجار می شود. در این بازه زمانی به دلیل شرایط اجتماعی و تغییرات در ایران، هنر خوشنویسی افول کرد. این موضوع تا ۵، ۶ دهه ادامه داشت و همه مجال ها از خوشنویسی گرفته شد اما از دهه ۵۰ کم کم نگاه ها به خوشنویسی تغییر کرد، امکان تولد دوباره این هنر فراهم شد، بسیاری به این هنر روی آوردند و شرایط جدیدی ایجاد شد. هرچند هرگز نمی توانیم به دوره تیموری و به ویژه صفویه برسیم اما گام های خوبی در این حوزه برداشته شده است. ما خوشنویسی را به زحمت نگه داشته ایم چون خوشنویسی در تربیت ما وجود دارد. در بسیاری از کشورهای اسلامی به زحمت می شود خوشنویسی را به مردم شناساند اما ما امکانات این حوزه را داریم و منابع زیادی در اختیار ماست. از این حیث سواد خوشنویسی و نگاه خوشنویسانه زیاد شده است. یعنی کم کم توانسته ایم آثار موزه ای تولید کنیم.
وی در پایان گفت: آثار خوشنویسی به سمت فرم پیش می رود، کسانی که در سبک قدما فعالیت می کنند، موفق هستند و شناخت خوشنویسی پیشرفت کرده است بنابراین من به همه شاخه های خوشنویسی امیدوار هستم چون همه آنها به نحو چشمگیری در حال احیا هستند و آثار خوبی تولید شده است.
..........
لینک خبر : https://fa.irunesco.org/99-04-22-1/
........
لطفا با نظرات ارزشمند خود ما را یاری فرمائید
شما نیز می توانید جهت مشاهده مطالبی که مخصوص اعضای ویژه این سایت است به عضویت رسمی این سایت در آمده و از این پست و دیگر پستها و تصاویر محدود شده دیدن فرمایید
